Yokluk

Hani kendi eksikliğini bir başkasının gerekliliğine indirirsin ya; İşte o an, o boşlukta başlar, "pişmanlık" denen o açık uçlu cümle.

Çünkü bilirsin: Yokluk en iyi hocadır ama dersleri hep biraz geç yazılır. Çünkü bizde her şeyin bedeli, sadece yokluğu kadar tartılır.

Evden uzak, cebin bomboşken okuduğun o okul sırasında; Yediğin simidin tadı yoktur koca bir hünkâr sofrasında.. Ve biz, bazı güzellikleri hep “bir daha olmayınca” anlarız, alışkanlıkla unutur, yoklukla hatırlarız…